Monday

Sunday28022016

Cuaca mendung jer, so lepas breakfast aku masuk site ikut jalan belakang, menyusur pantai. Tan (Tonne) nampak aku, dari kejauhan tuh dia macam sindir-sindir aku sebab hari Ahad pun aku datang site. Aku buat bodoh jer, lagi lah aku buat pura-pura check kerja betul-betul, ambik gambar etc. Biar dia takut sikit, aku nih kaki report. Kalau aku report kat MPK, mamposlah semua orang.

Aku masuk kat one of the chalets, susun kayu elok-elok then aku baring sambil menjuntaikan kaki kat balcony. Heaven siot ko. Sesambil tengok orang kerja, sesambil tengok orang surfing. Kekadang tuh aku jerit, then lambai-lambai kat sapa-sapa yang mengintai-intai site dari luar pagar tuh. 

Pukul 11 lebih aku sama Az ke Kemaman. Az nih Senior Site Supervisor. Dia yang aku kasi cellphone aku semalam tuh, so aku rasa dia memang terhutang budi kat aku lah. Aku rasalah kan, sebab dia cakap lembut, baik jer, macam ikut perintah aku aje. Kalau nak ajak Wa, Site Safety Supervisor, ke mana-mana banyak sungguh songehnya, tapi dengan Az nih senanglah pulak. Mula cadangnya nak ke ArRahnu, nak tebus balik gelang yang aku pajak dulu masa nak kasi Az pinjam duit. Sekarang harga emas naik, kalau tebus dah ada untung seseratus dua. Takut nanti harga emas turun, melepas untung. Tapi tak apa lah, seseratus dua aje kan?

Tapi aku tak cukup duit pulak, ada seribu lebih aje, lepas cucuk kat ATM, dapat another RM 1500. Malas pulak nak pergi cucuk kat Bank Islam. Aku nak hantar duit kat Hendrik jugak. Cukup sebenarnya tapi kat dalam wallet aku akan cuma tinggal a few hundreds ajelah. Tak nak lah aku sebab aku kena sentiasa ada duit, mana tahu ada Officers dari MPK, JAS, JKKP yang datang melawat, aku yang kena entertain diaorang.

Dua kali patah balik, mulanya ke Money Changer sebab ada a few Banglas yang suruh Az kirim duit ke kampung masing-masing, then ke Bank Rakyat, sebab nak buat Western Union. Offline lah pulak, terpaksa mintak account number Hendrik, untuk dimasukkan dalam account aje. 

Tengahari memerap kat office, tengok The Amazing Race, Big Bang Theory, jugak bukak youtube. Ngam-ngam sampai dekat waktu Asar, park kereta kat surau, balik rumah kejap untuk tukar pakaian nak jalan-jalan ke pantai. Aku tak lari sangat pun, aku jalan-jalan a few rounds. Sambil memerhati dan memikirkan kebesaran Tuhan. Seriously, aku jauh berbeza dari dulu. Kalau dulu, masa bodoh-bodoh dulu, bila tengok keindahan alam, aku rasa tak terlintas sangat pun kat hati aku yang itu semua kebesaran Tuhan. Aku pernah ke pulau-pulau, ke highlands terpencil kat Scotland, ke Mull Of Kintyre (macam dalam lagu Paul McCartney tuh), aku menjerit sorang-sorang sebab tempatnya lawa. Sampai bergema suara aku, boleh dengar echo. Tapi sekarang, bila tengok laut, aku terfikir yang kehebatan Tuhan. Walaupun air laut tuh masin tapi tak ada sekor pun ikan yang jadi masin, kan? Aku tak terfikir pun benda-benda gitu dulu-dulu tuh.

I really am at peace dengan kehidupan aku.

Itu yang member Indo aku pelik sangat dengan aku sebab bagi diaorang, kehidupan aku sepatutnya tersangatlah membosankan. Based on my chat, aku buat benda yang sama day in day out dan diaorang dah boleh agak jawapan aku bila diaorang tanya "Lg apa?, Lg paen?" (Tengah buat apa?). My jawapans will either be, "Lg makan", "Barusan pulang mesjid", "Lg tiduran (baring-baring)", "Lg ngobrol ama temen".

"Apa ga bosen sendiri trus, bang?", diaorang selalu tanya gitu.

Itu yang malam nih bila sembang sama Hendrik, Andre, diaorang kata nak datang melawat aku kat Cherating nih masa diaorang datang Malaysia nanti. Bulan depan.