Thursday

Rabu - 25092013

Lena aku tidur, penangan ubat semalam lah kot. Aku tak rasa sakit belakang dah, tapi badan aku rasa macam lemah gitu. Manja!

"Awak jangan buat kerja lah, rihat-rihat jer lah sesari dua ni", kata mak masa aku nak ambik pam untuk menyiram.

"Buat perlahan-lahan jer, nak siram sikit-sikit jer", aku jawab gitu.

"Biar ker jer lah, nak nya hidup, hidup", kata mak.

So sempatlah aku menyiram mana yang patut. Tak lama aku di kebun pagi nih, pukul 10 lebih aku dah masuk rumah, berihat. 

"Mak, kita tak pergi masjid lah Zohor nih, badan saya sakit semula", aku kata gitu kat mak. Tiba-tiba aku rasa sengal macam semalam.

"Itulah, orang dah kata bawak berihat jer", kata mak.

Yer lah. Yer lah. Yer lah.


Lena aku tidur petang nih, mungkin sebab mengantuk lepas makan ubat. Sedar-sedar dah nak Asar, aku tak ke masjid pun sebab aku masih tak berapa sihat. Tak ke kebun pun jugak, sebab aku masih tak berapa sihat. Malaslah, aku, kang mak bising pulak sedangkan aku rasa badan aku dah ok. Mamposlah tanaman aku tak bersiram. Pasrah aje lah.

Cuma aku sorang jer jemaah lelaki yang ada masa mengaji dengan Ustaz Simon Cowell tadi, yang lainnya semua melepak kat kawasan belakang. Sampaikan Ustaz macam merajuk, disindir-sindirnya.

Rileks lah, jangan emosional sangat! Ekekekekek

Awal aku tidur malam nih, penangan ubat. Harap-harap esok aku akan sihat macam biasa lah. Sesehari nih aku rasa macam down aje sebab memikirkan yang aku macam menyusahkan mak aje. Dan doa aku pun semakin hari semakin panjang, kalau dulu aku doa supaya diberi kesihatan yang baik tapi sekarang ini aku lebih faham apa maksud doa tuh.